Naukowy blog Józefowicza

Każde ciało niebieskie obraca się (wiruje) dookoła swej osi również zawsze z zachodu na wschód. Ponieważ, każdy punkt na równiku wirującej kuli musi przebyć dłuższą drogę w tym samym czasie,

Na tej zasadzie również łatwo zrozumieć można ruch ciał niebieskich. Księżyc dążąc do utrzymania swego ruchu w linii prostej z prędkością jednostajną (co stanowi jego siłę odśrodkową), jest jednocześnie przyciągany

Powstaje tu, jak zawsze, zgodnie z 3-cią zasadą dynamiki, przeciwdziałanie, równe działaniu i skierowane w stronę przeciwną. Sprawa przedstawia się pozornie tak, jak gdyby przy ruchu obrotowym zjawiały się jakieś

Gdybyśmy ciało K, uwiązane na końcu sznurka, trzymanego za dragi koniec w ręku R, puścili w ruch obrotowy dookoła ręki, to jakkolwiek za każdym obrotem znajdzie się ono pionowo nad

Gdyby, z chwilą, gdy ciało iść poczęło w tym kierunku ukośnym, ziemia przestała go przyciągać, szłoby ono dalej ukośnie ku ziemi w linii prostej, pod wpływem bezwładności nabytego już ruchu;