Rzut poziomy cz. 2

Gdyby, z chwilą, gdy ciało iść poczęło w tym kierunku ukośnym, ziemia przestała go przyciągać, szłoby ono dalej ukośnie ku ziemi w linii prostej, pod wpływem bezwładności nabytego już ruchu; ponieważ jednak w następnej chwili ziemia w dalszym ciągu przyciąga je ku sobie i ciało znów znajduje się pod wpływem 2 sił, z których jedna, bezwładność, stara się utrzymać jego ruch ukośny ku ziemi, . druga, ciężkość, ciągnie je pionowo ku dołowi, przeto ciało, począwszy iść ku ziemi w linii ukośnej, wnet zmienia ten kierunek na bardziej ukośny, dążąc po wypadkowej tych 2 nowych kierunków. To samo powtarza się z każdą następną chwilą. Przypuśćmy, że linia EF, jest drogą, którą by ciało przebyło od chwili, w której zostało rzucone, w ciągu np. 1 sekundy, gdyby się poruszało tylko pod wpływem bezwładności, ruchem jednostajnym; w rzeczywistości, pod działaniem drugiej siły, ciężkości, ciało to po upływie sekundy znajdzie się w punkcie Cr, pionowo pod F, przy czym FG równa się tej drodze, jaką by ciało przebyło w ciągu sekundy ku ziemi, gdyby nie zostało rzucone poziomo, lecz swobodnie na ziemię spadało.