Ruch obrotowy cz. 2

Kierunek, w jakim ciało uwiązane biec poczyna w każdej chwili i w jakim by no biegło dalej, gdyby sznurek się w tej chwili przerwał, a więc kierunek np. Kc, Kc2, Kc4 i tp., jest zawsze, w jakimkolwiek punkcie ciało się znajdzie, kierunkiem linii stycznej do kołowej drogi obrotu ciała w danym punkcie. Ponieważ ta zmiana kierunku, pod wpływem 2 sił pod kątem, odbywa się bezustannie w każdej najmniejszej cząsteczce czasu jednostajnie, przeto ciało zakreśla drogę krzywą K, K1, K2, K3, i t. d., zamkniętą i wszędzie jednakowo oddaloną od środka R. Gdyby sznurek przerwał się w chwili, gdy ciało w czasie swego obrotu znajdzie się w punkcie K2, ciało poszłoby po linii K2 c4; gdyby się przerwał, gdy ciało jest w K3, ciało poszłoby w kierunku K3 c5; gdyby się to stało, gdy ciało jest w Kk, ciało zostałoby uniesione po linii Kt ca i t. d. Pod działaniem bezwładności ruchu, dążącej do uniesienia ciała po linii prostej, stycznej do drogi kołowej, a tern samem do oddalenia go od środka tego koła, sznurek się wypręża, lecz ze swej strony stara się przeciwdziałać temu i skurczyć do poprzedniej długości.