Zwierciadło płaskie cz. 3

Gdybyśmy w tym punkcie umieścili ćwiartkę papieru, czy inny ekran, otrzymalibyśmy na ekranie plamę jasną. Zwierciadło wklęsłe jest więc zwierciadłem skupiającym promienie i mogącym służyć do silniejszego oświetlenia jakiegoś miejsca. Odwrotnie, gdybyśmy źródło światła umieścili w ognisku, promienie, biegnące ku zwierciadłu, odbiłyby się tak, że stałyby się równoległymi i zwróciłyby się w przestrzeń smugą w jednym kierunku. Z tego powodu, zwierciadło wklęsłe stosowane też bywa jako reflektor (w latarniach, lampach itp.). W obu razach promienie odbijają się tak, że kąty odbicia są równe kątom padania tych promieni. Gdybyśmy ustawili w pewnej odległości od siebie dwa takie zwierciadła (Z i Zl), zwrócone wklęsłościami ku sobie i w ognisku jednego umieścili źródło światła, promienie, odbiwszy się od najbliższego zwierciadła, zostałyby zwrócone równolegle ku drugiemu, a odbiwszy się od niego, skupiłyby się w ognisku tego drugiego zwierciadła.

To samo stałoby się pomiędzy takimi dwoma zwierciadłami i z promieniami ciepła, czy głosu: płomień, umieszczony w ognisku jednego zwierciadła zapali proch, znajdujący się w ognisku drugiego; bicie zegarka, umieszczonego w jednym (O) — usłyszymy w drugim (01), jakkolwiek ucho, umieszczone pomiędzy ogniskami, przy dostatecznej odległości, może go nie słyszeć itd. Gdy źródło światła, znajdującego się w odległości (poza środkiem kulistości), zbliża się do zwierciadła wklęsłego, jego ognisko się oddala od zwierciadła, zbliżając się do środka kuli, której część stanowi zwierciadło, a gdy źródło światła znajdzie się w tym środku kulistości, ognisko przypadnie w tym samym punkcie (promienie bowiem wychodzące ze środka kuli są prostopadłe do tej części powierzchni kuli, do której dochodzą, a więc muszą po odbiciu się powrócić tą samą drogą).