Rozmieszczenie elektryczności. Elektryczność rozmieszcza się zawsze tylko na powierzchni ciała; w węższym końcu ciała bardziej, niż w szerokim; z ostrych końców łatwo spływa, tak, że ciało, mające być na elektryzowane,

Rozmieszczenie elektryczności. Elektryczność rozmieszcza się zawsze tylko na powierzchni ciała; w węższym końcu ciała bardziej, niż w szerokim; z ostrych końców łatwo spływa, tak, że ciało, mające być na elektryzowane,
Natężenie elektryczności. Pocierając lak dłużej, elektryzujemy go silniej, czyli dajemy mu większą ilość elektryczności; tak samo można i przez zetknięcie z ciałem naelektryzowanym udzielić innemu ciału większej lub mniejszej ilości
Z chwilą, gdy lak przyciągnął kulkę i udzielił jej części swej elektryczności, oba te ciała posiadają elektryczność jednakową, a więc się odpychają; tak samo, gdy szkło udzieli swej elektryczności lekkiemu
Udzielanie elektryczności. Jeżeli do kulki wahadła elektrycznego, przyciągniętej, a następnie odepchniętej przez naelektryzowany lak, czy inne ciało, zbliżymy inne podobne wahadło elektryczne, usunąwszy lak, to ta druga kulka zostaje również
Elektryczność wywołana tarciem. Jeżeli lak, używany do pieczętowania listów, potrzemy gałgankiem wełnianym i zbliżymy go do małych kawałeczków papieru lub do kuleczki z rdzenia bzu czarnego, zawieszonej na nitce jedwabnej,
Jak magnes przyciąga żelazo, tak i odwrotnie, żelazo przyciąga magnes. To wzajemne działanie odbywa się już, stosownie do siły magnetyzmu, z pewnej odległości; działanie na odległość nazywamy działaniem przez wpływ,
Gdy sztabkę czy igłę magnetyczną zawiesimy pośrodku poziomo, utrzymuje się ona ściśle w kierunku poziomym, równolegle do poziomu ziemi, tylko na równiku kuli ziemskiej, zwrócona jednym biegunem ku północy, drugim
Jeżeli, przywiązawszy do środka mn, sztabki magnetycznej nitkę, lub podparłszy magnes pośrodku ostrzem, zawiesimy go swobodnie w kierunku poziomym, to po kilku obrotach, lub ruchach wahadłowych, przyjmie każdy magnes taki
Jeżeli magnes włożymy do opiłek żelaznych, przylgną One do jego końców, po środku zostaje magnes od nich wolny. Końce magneta nazywamy jego biegunami; w nich głównie skupia się magnetyzm; po
W niektórych miejscowościach górzystych, znajdujemy minerał, będący rudą żelazną (żelaziakiem), zwany magnetytem:, mający własność przyciągania do siebie małych kawałków żelaza lub stali. Gdy tym minerałem, zwanym przez fizyków magnesem naturalnym,