Elektryczność statyczna cz. 4

Natężenie elektryczności. Pocierając lak dłużej, elektryzujemy go silniej, czyli dajemy mu większą ilość elektryczności; tak samo można i przez zetknięcie z ciałem naelektryzowanym udzielić innemu ciału większej lub mniejszej ilości elektryczności.

Ilość elektryczności w ciele nazywamy to ładunkiem albo nabojem elektrycznym. Siła, czyli natężenie działania elektrycznego (tj. przyciągania albo odpychania) znajduje się w stosunku prostym do iloczynu ładunków elektrycznych obu ciał, a w odwrotnym do kwadratu ich odległości (porównaj odnośne prawo działania siły ciążenia, głosu, ciepła, światła, magnetyzmu).

Elektroskop. Posiłkując się wahadełkiem elektrycznym, można zawsze poznać: 1) esy dane ciało jest naelektryzowane (gdyż tylko takie przyciąga i odpycha wahadełko); 2) jak wielkie jest natężenie jego elektryczności (im większe — z tym większej odległości przyciąga i tym dalej odpycha wahadełko), 3) czy jest to el. +, czy – (gdyż, udzieliwszy kulce wahadełka elektryczności wiadomej, np. + od szkła, możemy wahadełko zbliżyć (do ciała badanego: jeżeli ono je odpycha, posiada taką samą, tj. + el, jeżeli przyciąga, posiada odmienną, tj. – el.).