Stany skupienia ciał fizycznych cz. 4

Umieściwszy butelkę (po wyjęciu z niej korka) pod dużym dzwonem szczelnie zamkniętym u dołu, moglibyśmy się po jakimś czasie przekonać, że teraz cały dzwon jest również wypełniony gazowym amoniakiem. Wnosimy stąd, że gaz ma osobliwą dążność do rozchodzenia się w przestrzeni (czego ani ciecze, ani ciała stałe nie posiadają) i wskutek tego zawsze wypełnia całkowicie naczynie, do którego się dostanie.

Górna powierzchnia cieczy, nie stykająca się ze ściankami naczynia, nosi nazwę swobodnej powierzchni; ma ona zawsze w cieczy nieruchomej położenie poziome. U gazów, skoro nie możemy niemi wypełnić na stałe tylko części naczynia, bo zaraz rozchodzą się one po całym jego wnętrzu, nie może być zatem mowy o swobodnej powierzchni. Woda wylana z pełnej szklanki do beczki nie powiększy swej objętości, natomiast, szklanka gazu zajmie objętość beczki, (bo rozejdzie się po całej beczce) gdy ją przeniesiemy do wnętrza tej ostatniej.

Poza tym z doświadczeń z wiatrówką lub balonikiem wiemy, że gaz łatwo daje się ścisnąć, zmniejszyć w swojej objętości; ciecze zaś należą do ciał trudno ściśliwych.