Trzy stany równowagi cz. 1

Trzy stany równowagi. Wyobraźmy sobie butelkę: 1) stojącą na dnie, 2) leżącą na boku, 3) stojącą na otworze szyjki; w pierwszym razie, gdy ją nieco nachylimy, sama wróci do poprzedniego położenia; w drugim – możemy ją poruszać (toczyć) do woli, zachowa się obojętnie, nie starając się wrócić do dawnego położenia i nie tracąc równowagi; w trzecim – przy nieznacznym odchyleniu, przewraca się. Wyobraźmy sobie koło od wozu, oparte na poziomym drążku: 1) w ten sposób, że drążek wsuniemy pomiędzy szprychy tak, że całe koło na nim zawiśnie; 2) że drążek wsuniemy w środkowy otwór koła (w piastę); 3) że koło ustawimy na nim; otrzymamy lepszy jeszcze przykład tych samych trzech stanów równowagi. Pierwszy stan równowagi polega na tym, że środek ciężkości ciała zajmuje w danych warunkach położenie najniższe; wszelkie odchylenie ciała podnosi go, a że środek ciężkości dąży do zajęcia możliwie najniższego położenia, przeto po wyprowadzeniu tego ciała z tego stanu równowagi, dąży on do sprowadzenia go na powrót do niej. Taki stan równowagi nazywamy równowagą stałą. Wszystkie sprzęty itp. przedmioty, np. stoły, krzesła, ławki, szafy, łóżka, lampy stojące, lichtarze, doniczki, kałamarze, szklanki i inne naczynia, przyciski, przyrządy, maszyny, itp., znajdują się w tym stanie równowagi.