Mierzenie z dokładnością do 0,01 milimetra cz. 2

Chcąc zatem zmierzyć grubość jakiegoś drobnego przedmiotu, (drucika, blaszki, włosa) wkładamy go pomiędzy oprawę D i koniec śruby A, przyciskając, za pomocą tej ostatniej przez bardzo lekkie jej przykręcenie. Wtedy obserwujemy obydwie podziałki, zaczynając od nieruchomej. Jeśli brzeg skali ruchomej HK przekroczył 1 milimetr skali nieruchomej, to, żeby zmieścić mierzony przedmiot pomiędzy końcami A i D, śruba musiała być obrócona co najmniej raz dookoła, czyli cofnęła się o cały milimetr i jakąś część następnego, ponieważ brzeg HK wypada pomiędzy 1-ym i 2-im milimetrem.

Całkowite cofnięcie się śruby wynosi zatem, oprócz jednego całego milimetra, jeszcze pewien jego ułamek, który właśnie zaraz obliczymy za pomocą skali ruchomej, podzielonej, jak wiadomo, na 100 równych części, odpowiadających setnym częściom jednego obrotu. Gdy śruba, cofając się o 1//100 milimetra, wykonywa 1/100 obrotu, zerowa kreska jej skali ruchomej naturalnie odsuwa się od linii EP tylko o jedną działkę; odsunięcie się zaś kreski zerowej od linii EP, o jakieś 65 działek znaczyłoby, iż śruba cofnęła się o całe 0,65 mm. Skoro więc w naszym przykładzie  1 mm. skali nieruchomej został przekroczony, naprzeciwko zaś linii EP stoi działka 65-ta (t. j. zero ruchome oddaliło się od linii EP o 65/100 części jednego obrotu), to wszystko wskazuje na to, że śruba dla wsadzenia badanego przedmiotu pomiędzy A i D musiała się cofnąć o 1,65 mm., ponieważ właśnie grubość tego ciała tyleż milimetrów wynosi.