Przeszkody ruchu cz. 1

Wszelki ruch napotyka na ziemi zawsze na przeszkody, a przede wszystkim na tarcie i na opór powietrza czy innego ośrodka. Na ziemi bowiem, każde ciało, będące w ruchu, trze się o podstawę, na której spoczywa, lub na której jest zawieszone (np., koła wozu trą się o ziemię, koło w panewce 0 swą oś, jedna część maszyny o drugą, z którą się łączy, wahadło czy lampa o punkt zawieszenia), a nadto każde ciało porusza się w powietrzu czy w wodzie, które przed sobą popycha i zgęszcza, zwiększając opór tego ośrodka i trąc się o nie. Z powodu tego tarcia, zwalnia się ruch ciała, często zmienia się jego kierunek i dlatego, o ile nie jest przez siłę zewnętrzną podtrzymywany, ustaje wreszcie wszelki ruch na ziemi (tylko ciała niebieskie nie napotykają na opór i dlatego poruszać się mogą wiecznie). Jednocześnie ze zwalnianiem się ruchu, wytwarza się w ciałach trących się, ciepło. Z tego też powodu, nie każda siła może każdą masę wprowadzić w ruch (człowiek np., nie może przesunąć zbyt ciężkiego ciała, choć przesuwanie w kierunku poziomym nie sprzeciwiałoby się ciężkości, gdyż ciało ciężkie wgłębia się w ziemię czy podłogę, co wzmaga tarcie) Siła tarcia działa w kierunku przeciwnym ruchowi ciała.