Związek chloru z wodorem cz. 2

Lecz jeżeli mieszaninę umieścimy w przestrzeni oświetlonej zwykłem światłem dziennym, to po pewnym czasie gazy z wolna połączą się z sobą, a produkt połączenia inaczej zachowa się względem wody, gdyż rozpuści się w mej bardzo gwałtownie i bez reszty. Na koniec pod wpływem  promienia słonecznego połączenie się wodoru z chlorem następuje w oka mgnieniu w całej masie, a zjawisku towarzyszy silny wybuch. Zatem światło wpływa na wywołanie połączenia chemicznego – i to głównie światło słoneczne, które zawiera w sobie, jak wiadomo z fizyki, wszystkie rodzaje drgań świetlnych. Źródła światła, obfitujące w promienie fioletowe i jeszcze poza nimi leżące, niewidzialne dla oka promienie o krótszych falach, działają podobnież. Przeciwnie światło stosunkowo bogatsze w promienie, do czerwonej granicy widma zbliżające się i leżące poza niemi promienie o dłuższej fali, niewidoczne dla oka lecz działające na termometr, nie wywołuje połączenia się chloru z wodorem. Takiem jest nasze sztuczne światło lamp i świec, podczas, gdy światło elektryczne, paląca się wstążka magnezu, paląca się siarka – wysyłają stosunkowo znaczną ilość promieni fioletowych i pozafioletowych i podobnie jak słońce, powodują wybuch mieszaniny chloru z wodorem.